Þimdi bir þeyler yazsam kim duyacak, duysa da kim anlayacak kendi içimde devinip devrileceðim sereceðim eski fotoðrafarý hafýzýma içime dokunacak, acýtmaz artýk dediðim þu noktada acým tavan yapacak, kimseler sesimi duymayacak ben yokuþ aþaðý freni bozuk kalacaðým kötüsü el freni kýrýk yollar bozuk, ben önümü göremeden arkama bakmak istemeden Allah’a emanet kör gidiþatýma kaptýracaðm kendimi kendimden geçeceðim düþüncelerde yiteceðim þimdi anlatsam bir þeyler kim duyacak cilt cilt ansiklopedi yapsam kim okuyacak duysa da bilse de kim anlayacak anlamasýný da geçtim madem anlamayacak neden duyma ihtiyacý duyacak nedenleri bitiremiyorum ki sonuçlara ulaþayým kendimi durduramýyorum ki yokuþ aþaðý durmayý becereyim þimdi benim önüme kim süngerden set çekecek kim beni gerçekten duyacak kim bilecek kim anlayacak kim sevecek kim saracak…
( Dilek KARSLIOÐLU )
Sosyal Medyada Paylaşın:
karveçay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.