ADSIZ ÞÝÝR
Toprak kokulu þiirler yaðdý yaðmurlardan
Islak kalan dizelerin kaldýrýmýndaki yollarýna
Baþýnda bulut gezdiren tüm þairler ýslak ceketliydi
Saðanaðýndaki yürekler aðlarken geceleri
Martý hasretleri karýþýrdý düþlerindeki dalgalý denizlere
Mimozalar kýrýk parçalý bütünleþirken karanlýkta
Aynalar camlar ve pencereler kýrýlýrdý
Yakamoz düþtüðünde bir yürek kabarýrken kapanýrdý perdeler
Bir tiyatronun son perdesini andýrýrdý anýlar
Oyuncularýn elinde Rus ruleti replikler
Eski bir piyanonun kýrýk tuþundaydý son sözcükler
Kokusu oyuncularýna s/indiði bir hayatýn sessizliðiydi belki de
“Bir Deli’nin Hatýra Defteri” gösterildi
Ark
a bir koltukta ellerin ellerimdeyken deliydim
Gece soðukla birlikte Ankara’ya çöreklenmiþti
Umursamazdým üç perdelik gerçeðindeki yaþamý
Tuzak kurmuþ bir ayrýlýðýn masalý sallanýrken zamanda
Alkýþlarla sallanýrdý salon bir sevdanýn oyuncularýyla
Sardunyalar ya da solmaya yüz tutmuþ begonyalar
Ne fark eder ki duraðýna gelmiþ noktasýndaki hasrete
Þarkýlarýn aðlayarak düþtüðü bir kulak susar
Karýþýr gerisi geri þiir dökülür son dalýndaki yaprakla
Sarý sevdalar yazýlýr
Ve tüm þairler acýyla beslenir içinde
Ekmeðe banýlan hüzünler süzülür serçelerle
Yollar kan aðlar dizler titrer
Dizeler hep düþer yaprakla ilk yaðan yaðmurda
Ve buram buram aþk kokar sokaklar…
Baðbozumu bir sancýlý mevsim düþerken yüreðe
Ekvatora kar, yataklara buz düþer
Sarkýtlar kirpiklerde kalýr derin gecede
Sabahlar uzar uykusuz yastýklarda nemli gözlerle
Adý özlem adý aþk adý türkü olur
Bir sevda geçip giderken sineden
Bir yaðmur yaðar
Bir þehir aðlar
Tüm lambalar bir bir kapanýrken kararýr ortalýk...