Dinlenmeyen bir insan dilsizdir, Hani baðýrsa, bir þeyler anlatsa; Kendini köpekler gibi yorsa, Hakikat kimde? Dilsiz olan haksýzdýr. Çýðlýk atsa, yakýnsa ne fayda, Anlaþýlmýyordur, ya da dil farklýdýr.
Sorunsuz sanýrlar onlarý, Gönül bahçeleri var sanýrlar, baðlarý, Uçsuz bucaksýz diyarlarý, Dinlenmezsen anlatamazsýn derdini, Gösteremezsin acýlarý, aþklarý, Aðlamak isteyip de aðlayamaz onlar; Seslerini duyuramazlar ki kimseye, Hani biri gelip; koparsa yüreðini; Anlamazsan göremezsin aþklarýný. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.