Kar yaðar usuldan Karanlýklara papatyalar düþer Issýz bir boþluða yürürüm Tren üþür,ray üþür Vedanýn öptüðü yürek üþür
Meçhulü arýyorum Ardýmdan iz býrakarak Ýzime kar düþüyor Gözlerime taze bir sancý Ölmeden önce evladýna son kez bakan Babalar gibi Yüreðime köz düþüyor Meçhule giden Yol üþüyor, iz üþüyor
Donuyor cümle hayat Kar inceden düþüyor Her solukta buðulanan Aldýðým nefes üþüyor Mevsim hasretini yüreðime iþliyor Gözlerini görmeyen gözlerim üþüyor Dizinde almadýðým uykularým üþüyor
Dýþarýda beyazdan bir gece Uzakta ray sesleri Pencereden bakan çocuk Sonsuzluðu düþlüyor Geceyi yýrtan türkü Ciðerlerde üþüyor Sazýndan ayrý kalan Tezeneler üþüyor Kar yaðýyor…
Sosyal Medyada Paylaşın:
festival44 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.