Ýçiyorsun anladým keskin zehir kadehte
Zincir halkalarýna dönüþmüþ belli hicrin
Böyle yanlýþ yaparsan defter yazýlmaz lehte
Biter mi? Ne diyorsun? Iþýðý nurlu fecrin
Aldýrma saða sola, her zaman derine in
Olma gayri iradi; hatada durma Ecrin
Sana gizli nameyi getiren o ulak mý
Kim seni hak yolundan döndürüp saptýran, kim
Duyulmayan sesleri duyan sende kulak mý
Bindiðin benlik atý doðru gitmez nitekim
Bencil olursan eðer boþa çýkar seferin
Olma gayri iradi; hatada durma Ecrin
Þiþinip de yürüme; ne yer sarsýlýr, ne gök
Attýðýn adýmlarla tersine alýrdýn yol
Bak iþte çok yoruldun þu taþýn üstüne çök
Biraz dinlen, nefeslen, Yaradan’a teslim ol
Unutma bu anlarda huzura koþ, biraz din
Olma gayri iradi; hatada durma Ecrin
Haram, helal, mekruhu ayýrt etmek maharet
Her bir þeyi kökünden alýr cümle insanlýk
Sen, sen ol da þýmarma düþersen etme hayret
Yüksekten uçanlarý görürsün düþer anlýk
Kalbinde ve ruhunda asla barýndýrma kin
Olma gayri iradi; hatada durma Ecrin
Bir el sýrtý sývazlar, bir el vurur “haydi” der
Bir el zora girince el verir çeker seni
Bir el elindekini alýp götürmek ister
Bir el atar aðzýna, çiðneyip de yer seni
Ellerin de üstünde el var yüce ve derin
Olma gayri iradi; hatada durma Ecrin