Uzaklık Ölçüsü

güneþ içime sýzmaya çalýþýyor
bir avuç güne tahammül edemiyorum
gözlerimi açsam
dünya seni düþünmeyi rahatsýz ediyor
kapasam içime hapsoluyor hayalin
sana da kendime de kýyamýyorum...

kýþ yaðmuru yapraklarý hýrpalýyor
kaldýrýmlar kirli hýçkýrýklarýyla
sahipsizlikten üþüyorlar
aklýmda sana sakladýðým acemi nergis kokusu
çocuk adýmlardan yoksun sokaklarda
dumanlý akþam kasveti
ama ben baþka bir yaþamak istemiyorum
kömür kokulu odalarda kalan bakýþýnda...

damaðýmda ekþi mandalina acýsý
patavatsýz uykulardan kaçýyorum
pazen iþli içtenlikler aðlamaklý
hangi sobalý bir içeriye dalsam
kalýn bilekli çýplak ayaklarýn
ve beni yalnýzlýðýmdan bile kýskanan
inatla duvarlara kilitli camdan bakýþlarýn...

artýk kayýpsýn
zehir gibi soðuklarda sýðýndýðýmýz
aðaçlarýn tadýný özler oldu yorgunluðum
çamurdan umutlarýndan uzakta büyüdü aðrýlarým
cesaretim yok ellerimi açýkta býrakmaya
sensiz bir kýþa
þimdi bütün þehirler ayný
uzaðý aramýza koyduðun yoklukla ölçüyorum...



kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: