Günlerin yýkýlmýþlýðýnda
Tek bir türkü yer alýr, gece iner o türkü baþlar:
" Seni sevdim
hep seni seviyorum..."
Yüreðimdeki acý durulur
yetim bir akþamýn
iç çekiþini duyarým,
eþlik edercesine...
Issýz aþkýn üstüne çöken
Akþamlarý gibi
Hayalin eriþir,
hoþgörür, baðýþlar yanlýþ anlaþýlmalarý...
Ayrýlýk ýrak olsun bizden
Bilmediðimiz dilden konuþur ayrýlýk
Yaramýyor bize, yaralýyor bizi...
Gün açar saklý çiçeklerden
bir bir kalbimle sarýp sarmalarým buketlerimle seni.
Korurum düþten öte aþkýmýzý.
Sözlerin düþlerime siner
Yaralar beni, farkýnda olmadan.
Eriyip yitiriyorum kendimi
senden, benden habersizce... Aðýr geliyor sensizlik
Bu ayrýlýkta
Aç kapýný, ruhunun derinliklerine gireyim,
Kulak ver bana Ey aþkým...
Aþký dokurum, dünyada dokur seni bana.
Aþkla býrakýyorum kendimi sana
sözlerin yaralamasýn kanatlarýmý...
Bir þiir gibi yüreðime yerleþiyorsun
Sadece bir dörtlük olarak...
Yarým býrakýyorsun
Ölümsüz mýsralarý
Yüreklerimiz yaralanmadan
Tamamlayalým ölümsüz þiirimizi.
Yüreðimdeki çiçek mýsralarým solmadan.
Nurten Îyem
7.07.12/Cmt.
Maçahel (Artvin)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.