SEN GİBİ..

Bildik, sýradan bir bahar.
Erkeninde sabah alacasýnýn..

Daðlarýma ,yaðmur indirdi.
Ýncecik beyaz bir tül gibi,
Sessiz, rüzgârsýz, þimþeksiz.

Serçelerimi de kovaladý, uzaklara.
Yoldaþsýz, yalnýz kalakaldým.

Kan kýrmýzý ,bir çay demledim,
Pencere yamacýna iliþtim.

Ýnce belinden, bir yudum aldým.
Sarýkýz tütünü sardým, ucunu ateþe verdim,
Damlananmýþ, camdan seyre daldým.

Caným türkü çekti, radyomu açtým.
Sessizliðimin içine doldu türküler.
Döküldü su gibi, mýrýldandýk,birlikte,
Sevdalý, mis gibi Anadolu’m kokulu.

Kaçýncý türküydü bilmem, gözlerime de nem düþtü.
Burnumun direði, yüreðimle bir oldu da,
Garipliðimi yad ile inceden sýzladý.

Bendeki saðanak o anda baþladý,
Gözyaþlarým uzandý..
Kucaðýmda çaresiz duran,
Ellerimi tuttular, ýlýk ýlýk.

Ferahlar,özlem yükünden,
Belki arýnýr,durulurum diye..

Kalktým dýþarýya,yaðmura çýktým.

Sevdalým, daðlara döndüm yüzümü,
Yalnýz ama, özendiren doðruluklarýna..
Gelincik ve papatyalarý kucaklaþmýþ,
Ahenkli ve sakin gururlarýna..

Bayraðýmýn rengi , cümbüþü,
Okþadým gözlerimle..

Yaðmur sessizce bitti ansýzýn ,
Hem daðlarýmda ,hem de yüreðimde.

Radyoda kývrak bir semah baþladý,
Bu defa türküye, serçe cývýltýlarý yoldaþtý.

Yaðmurlu cam kokusundan, bir nefes aldým.
Odama döndüm, þalýmý omzumdan attým,
Ferahlamýþ, çoðalmýþ bir huzurla.

Odamýn kasvetinde, küçük bir huzme güneþ,
Karþýladý gülümseyerek.
Bir de lavanta kokusuyla..

Sanki...
Biri sezdirmeden..
Geçmiþten , kalkýp gelmiþ
Bir avazlýk uðramýþ da,

Oturmuþ yaný baþýma ,
Saçlarýmý okþamýþ..
Ellerimi tutmuþ ,
Yalnýzlýðýmý ,sýyýrmýþ kýnýndan..
Alýp yanýna, götürmüþ.

Gitmeden az evvel, unutmamýþ,
Bir de ,dudaklarýmýn kenarýna,
Misafir bir tebessüm iliþtirmiþ..

Gibi..,
Gülümseyerek.
Devam ettim güne..

Sosyal Medyada Paylaşın: