aynasýz bir ülke düþledim bu gece
ellerinde kar kokusu
yüreði sýcak çocuk gülüþlerde
umudu ve ýskalanmýþ neþeleri yazan
bir kalem buldum
çeyiz sandýðýmýn saðýnda
dipte...
el yordamý seziþlerle
sokaktý
kýþtý ...
sütünü dökmüþtü kedi
sesinin týnýsýný
açlýðýnda kaybetti
bir gözleri kaldý hissiz ve donuk
bir gözleri
susuz ve rahmete konuk
delisi vardý mahallenin
sevdadan dedilerdi
delirdiydi sevdadan
bir parmak sigaraya
parmaklarýný verirdi...
kendim vardým sonra
sokaktý
hem kýþtý
üþümeyi sevmiþtim bir kere
sýcak tuzaktý
sýcak yakardý
iþte bu yüzden bütün sonralar
kanardý ...
aynasýz ülkeler yalandý !
aynalar yalan !
þimdi uyku sürgünü
abasý kalýn bir yürek
avucunda bulutlar getirecek
açýlacak kapýlarý göðün
ve hiçkimse bu yüzden
göðün aðladýðýný bilmeyecek...
Leylî
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.