kolu kýrýk bir yende saklý kalmýþlýðýmýzý
kim hissedebilir
acýmýza zehir zemberek þarkýlar sürmek en kolayý
gücün yetiyorsa uyandýr yeniden
baharý , çiçekleri ve çocukca haylazlýklarý
sýrnaþýk bu dünya
ipe sapa gelmez bahaneleri var
ölüme dair ve hayata
çekemiyor kendini kendi bile
serkeþce asýlýyor kýyametine
biraz soluklanalým diye
delinmiþ ozon korkusuyla
neþeli timbirtilara kulak kabartiyor içimiz
adrenalin yükleniyoruz kýsacýk bir an
sönükleþiyor sonra yine
gamzelerimiz
gagasýndan vurulmuþtur
göklerin küheylaný
avcumuzdan gelir geçer
misk-ü amber kokusu
bilerek aldanýrýz
aldatýr denî dünya
iþtahýmýz kabarýk
pejmürde saltanata
biri çay demlese þimdi
biri türkü söylese
bir avuç bademe satýversem zamaný
kim nereden bilecek
kolu kýrýk bir yende saklý kalmýþlýðýmýzý
ya leyl ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.