ne katrina kasýrgasý
ne de kobe depremi,
yüreðimin tam ortasý
yüzyýlýn felaketiydi gözlerin;
ardýndaki tsunami...
sen alfa idin, sen beta
en büyük süper güç;
sevmeye seni karþý koymak
affedilmez katliam,
yaptýðým en büyük hata...
o/ mega, devasa puasar
yýldýzlar taþýr gözlerin
burcundan kova kova
aþk yaðar, baþýmda çöreklenir
çöker içimde bir süpernova...
gelmiþ geçmiþ
kendine yýldýzlardan
milyarlarca kurban seçmiþ
en büyük güneþe inat,
gözlerine yerleþmiþ aþk ile kainat!
ne kadar uzak olursan ol
çekiminden belli
siilnmez yüreðimdeki g/iz
aþka çýkar, güneþe gider
gözlerindeki hüzmeli her yol...
sonsuz büyük acýlar
çan çiçeði gibi
sessizce gelip,
çakýr dikenlerince
gözlerinden yüreðime girerdi...
o an iþte bütün duvarlar delinir
bedenim yanar, bütünüyle erirdi,
her yýkýmýn ardýnda gözlerin
tinime tenime, dinime imanýma
yeni bir biçim verirdi...
yoksa sensiz
ne daðlar gelinlik giyer
ne göðe bulut aðar
ne beynimde þimþek çakar
ne de sarsýlýr yer!
yaþadýkça sen
yaþlandýkça ben(?)
mutluluk gül kokan bir rüzgâr
bazen kuzeyden sert
bazen güneyden ýlýk esen...
beraber koyduk bu sevdanýn adýný
ay yüzünde mecnun
gül yüzünde deliyim,
sen ay güzeli
ben ise sevda seliyim...
o kadar yakýnsýn ki cana
dað daða kavuþmaz ama
insan insana kavuþur,
yedi kat gökte kopsa da kýyamet
bir gün mutlaka kavuþacaðým sana
Þaban AKTAÞ
24.11.2012