Bütün Anlarım Beni Terk Etti

duraksýz bakýyorum uzaðýn kýrýntýsýna da
yeni konularla yorumluyorum ayrýlýðý
bu ara zamana bir ad düþünüyorum
týnmýyorum hiçbir yabancýlýða
karanlýk da kirlendi üstelik
kaybedecek bir þiirim kalmadý
soðuk odalý evleri de özlüyorum artýk
eski müzik albümlerini geçirerek aklýmdan
sabah pidesi buðusuna dökülen bir hüzünle
geldiðim noktaya þaþkýn
anladým
ölüm ya da sensizlik deðilmiþ korktuðum
kimsesizi olmakmýþ herkesin
portakal bahçesi anýlý kýþlardan sonra...

sýcak bir akþam bulutuna sarýlýrken öfkem
bana ille yaðmur demeden bir gün yaþatsan
terli yalnýzlýklardan sonra yorulmazdý düþlerim
ve zamanla sýrt sýrta versem uykusuz
hiçbir çiçeði ezdirmem
boþ kalmasýn diye hiçbir gülüþün
taze bir kýrlangýç uçuþu mevsimlenirdi sonumuzda
göðün hasta anlarýný unutmak adýna
çocukluðumuzdaki yazlarý paylaþýrdýk
sýnýrlarý kimliksiz ufuklardan alarak bakýþlarýmýzý
ve yokluðunda
her anýmý bir önceki anýma yabancý bir göç bildim
bütün anlarým beni terk etti
kendimi o kadar ki iyi anladým
ölümden ya da sensizlikten deðilmiþ korkum
herkesi olmakmýþ kimsesizliðin
yanyana aðlanýlmýþ denizsiz öykülerden sonra...



kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: