þimdi dilim sürçer de anlam bulurum mazallah zamana boþlukta gezinen anlamsýzlýða yüklenirim çizgi çizgi efil efil geçerken ömrüm tramvay raylarýnda çekilirim hoyrat bir elde tane tane ben ipte çekilirim de hayatta ip dediðin kimini asar boþluða kimini de alýr mirim boþlukta alýnýrým üstelik yazamadýklarýma her saniye sýkýþtýrýr yazýlamayanlar çýkmazdan çýkmaza gel þimdi mirim bakalým mericin kýyýndan karþýya karþý dediðim yine biz biz dediðim karþýsý el oðlu el kýzý zeytin büyüsü alýp çalýp gitmiþ de karþýya efil efil geçmiþ ömrüm tramvay raylarýnda ben iyiyim bu alacalý hayatta iyi iyiye dair ne varsa iyi istanbul’un türküsü sadece dilimdeki zerre özlediysem namerdim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Cafer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.