...
acýyý ipliksiz tenime dikip gideceðim
iðne izleriyle býrakýp tüm bu þehri
tüm paslý yapraklarýný paslý çivilerle çakacaðým belki de caddelere
her solan son kasýmpatýdan umut koklamaktansa
satacaðým her þeyin anasýný serkeþ þarkýlarla
neþter yarasýna inat testere sancýsýnda izler býrakacaðým
anýlara acýmadan, içimdeki derin sýzýyla terk edeceðim bu kenti
yosma gecelerin bakire kalmýþ yalnýzlýðýný asacaðým göðe
leþ kokulu aþklarýn ölülerini kendi kuzgunlarýna býrakarak
yanýma aldýðým tüm ama tüm mektuplarý yakacaðým umursamadan
devrik kelimelerimi zulamda saklayarak
yaðmurlara inat kan akýtacak kim bilir bir bulut
kendi gölgesini içine saklayan kararan sokaklarda
pencerelerin asi perdeleri dýþarýya savrulacak
ýslanan bir þehrin gövdesine derin sessizlikler çökerken
sonbaharýn sonrasý yok iþte dalýndan düþen yaprak için
ya da sarý rengin kendi kendine anlamý
sarýya boyanmýþsa hasret derindeki koyusuyla duvarlara
yakarak mektuplarý terk etmek en güzeli eskileri
katre-i matem gibi üryan rüyalara geliþlerini saymasaydým
bu kadar belki de sayýklamazdým bu kadar
üþürken ve de terlerken
lale kokusu bir zamanda yas tutarken her þey
içim gülümsemezdi odam yanarken katrelerle dýþarýda yaðan yaðmura
lale özlemi bir mevsim kahýr gömleðini üstüne çekerken
þart deðilmiþ çilehaneye girmek
sökük kalmýþ yamalý aþklarýn kapanýrken dizleri topraða
kutsal bildiðim tüm deðerleri yitirip
yanan çýnar aðacýný izlemek
taþlarý derinden kazýrken aþka býrakmak her þeyi
tüm pencereleri bir gece kýrýp üþümekti
titrek yýldýz alevlerine bakmaktan usandým artýk
ya gitmeliyim tüm mevsimlerden
ya yakmalý son kalan tüm nevresimlere sinmiþ kokularý
üstüne ateþten gömlekler giyip gitmeliyim en güzeli
açýk yaralý bir yanýma irin çökmeden öncesi
kabuslar düþlerimi çürütmeden...
uykusuz kalan gözlere sarýlarak bavulsuz gidilmeli
sevmelerin inançlarý bitmeden kolay olanla
kolonya döküp,koklayýp son kez gitmek terminallerde
Islak býrakýp okunmuþ tüm þiirlerin isyanýný
Sarýp bir sigara dumanýndaki hasreti
Ciðerlerimden çýkarmalýyým
Dudakta duman þehirde gizli bir sis
Hisler hep karýþtý iþte bu þehrin üstündeki eski bulutlara…
Lan keþke bu kadar çýrýlçýplak sevmeseydim seni
Öperken ýslanmasaydý dudaklarým
Ne bu þehre gönül verirdim ne de aþk için kapýmý açardým
Ýþte sen zamansýz geldin ben öyle gideceðim þimdi
Kalan hatýralarýmý serkeþlikle birleþtirip gidiyorum
Kokun yanýnda þehir koynumda yanan mektuplar yollarda….
Külümüzle…terimizle..eski sevmelerimizle…
Öpmüþtük iþte ayrýlýrken aðladýk bir terminalde birlikte..
Tek sigaralýk bir içimlik duman hep içimizde saklý kalýrken
A Y R I L D I K
S E V E R E K...