Kasvet dört bir yaný sarmýþ, kuþatmýþ
Açan çiçekleri göremez olduk...
Kederli kalplerde gemiler batmýþ
Yaralar çok derin, saramaz olduk...
Gedikler açýlmýþ muhkem cephede
Hüzün çiçek açmýþ gülen çehrede
Baykuþlar ötüyor gülsüz bahçede
Girsek de bir tek gül deremez olduk...
Bakýþlar öfkeliþ, çatýlmýþ kaþlar
Hayaller kýrýlmýþ, yormuþ yokuþlar
Sabýr son deminde, eðilmiþ baþlar
Bir türlü huzura varamaz olduk...
Sanal dünyalara köprü kurulmuþ
En mahrem yerlere aðlar gerilmiþ
Böyle edepsizlik nerde görülmüþ
Bir sel ki, önünde duramaz olduk...
Oyunlar, internet, onlarca dizi
Esir almýþ gibi herbirimizi
Kimseyi görmüyor kimsenin gözü
Artýk dostu bile aramaz olduk...
Misafir, sohbet ne? Kaldý mý bilen?
Hedef tek! Gitmiyim, olmasýn gelen,
Bilmem ki benmiyim bir tek üzülen
Çocuktan da kötü, yaramaz olduk...
Sanki bekler gibi âhir zamaný
Herkes gelecekten kesmiþ gümâný.
Can canandan bezmiþ, çok yanmýþ caný
Dostluðun vasfýna eremez olduk...
Ne yapsak etsek de dinmiyor aðrý
Gerçeði görenin yanýyor baðrý
Savrulduk ifrattan tefrite doðru
Dengeyi bir türlü kuramaz olduk...
Bir yerlerde hata yapmýþýz, belli,
Çok kötü bir virüs kapmýþýz belli,
Deðerlerimizden kopmuþuz belli,
Zincire vurmuþlar, kýramaz olduk...
Mecit Aktürk
***Seslendiren: Mehmet NALBANT***