Yaðmurun küskün zerrecikleri unutulmuþ bir gölette Yaþamýn eski saflýðýnda kasvetli düþünüþ var yürekte Güz düþünüþleriyle belleðini onarýyor yaþlý bir adam Suskun masallara kar yaðýyor, rüzgâr kendine dargýn Üþümüþ gönlümün peteklerinden özlemin damlýyor
Hangi yazgýnýn ruletine gizledin manasýz kaprislerini! Sen dönüyorsun içimde, ne yana dönsem gözlerin Geçip giden bu ömür cenderesinde, hicrandýr ismin Ötesine geçemediðimiz çaðlara mý ýþýnladýn yüreðini! Aþkýn mahreminden sýzarak er geç topraðýna düþerim.
Umutla renkleri karýþtýrdým, gecemin gergefinde sen Güneþin koynunda yorgun bir kadýn, buzlarla ovsam Çýksam doruklarýna, çiçekli kýrlarda adýný haykýrsam Bütün isimsiz mezarlardaki ölüleri þarkýlar uyandýrsam Bu hýçkýrýk coðrafyasýnda sonsuza dek aþkýnla yaþasam
Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.