Sevdamýn gurbetinde ben, sýlasýn da sen
Yokluðuna hüküm giyen yanýmla
Boþluðuna düþüyorum hayatýn
Sana hasret kalan canýmla
Avazým düþüyor bu kentte
Ayazda kalmýþ
Bir garip çocuk gibi ruhum þimdilerde
Yüreðimin gurbetini acýta acýta
Soðuk bir su deðiyor sanki tenime
Sonra kibrit çakýyor
Senden uzak kalan kaderime
Cemalin deðince yüzümdeki çukura
Kirpiklerime kýraðý düþüyor, saçlarýma kar
Parmak uçlarým üþüyor
her dokunduðumda yokluðuna
Ruhum cebelleþiyor dili kýrýk kelimelerimle
Duymuyorsun beni
Bilmiyorsun yoksul feryadýmdaki seni
Dilimde titreyen naðmelerimle
Senden yana tüm kelimeler kuruyor boðazýmda
Þimdi sevdana oruç tutarak
Susturuyorum tüm hecelerimi
Kuþandým bütün hüzünlerimi
Ve mühürledim dilimi
Sendeki beni konuþtur diye
Susmaktýr/ya hani aþkýn dili
ben sustum sevgili...
Ve sustuðum kadar
üþüyorum seni
senli sensiz gurbetimde
Ya sen sevgili
ya sen
…
21 KASIM 2012
Rasim Yýlmaz
Seçki kuruluna ve þiir dostlarýna teþekkürlerimi sunuyorum…