Kahhar

merhaba insan

size aðrýdan yazýyorum

sancýdan,çaresizlikten,yetimlikten,
tozdan dumandan
ölmüþ babadan,aðlayan anneden
kayýp parklardan,barut kokusundan yazýyorum



ellerim kan kokar
her sabah çöpe atarým gülmelerimi
annemin kucaðý titreyen toprak
ölüm siyahý þehrim
ve
derin bir sessizlikte kardeþlerim


yarýn ölmüþüm
bugün yaþamadan
gözlerimde iki taþ parçasý dünya
seyirlik bir film gibi bakýyorlar alnýma


çehrem doðuþtan kýrmýzý
ellerim hala kolumdayken kaldýrýyorum semâya
Yâ Kahhar



eðreti duruyor heyecanlarým
gündüzlerini kaybetmiþ bu kentte
bomba sesiyle dönerim oyunlarýmdan evime




çocuklarýnýzýn yüzüne iyi bakýn
ve onlarý aðlatmayýn

ölmezsem yine yazarým
çünkü ölüyor burda her insan her sevinç ve her çocuk

hoþcakal insan...












Sosyal Medyada Paylaşın: