içinde binbir duygu
týkýþ pýkýþ; belediye otobüsünden beter
son bir duyguya daha yer yok
baþka bir piþmanlýðý kaldýramayacak,
güvenme diyor o zaman
zaman zaman inanýr gibi olma
düþünme hatta
yol ver, koy ver gitsin…
gez orda gez burda
ama dolaþma her gönülde
gönlüne herkesi baþtacý yapabilirsin de
herkesin gönlünün güzel yerinde olacaðýný düþünme
içinde binbir duygu
korunaksýz; kaldýrýmsýz sokaklarda kalmýþçasýna
hani fenalýk týrý gelip geçse kenara çekilecek bir yer yok
öyle baþýboþ, kaderine boyun eðmiþ,
söylesene kader mi seni sürükleyen,
sen misin kaderi avuçlarýnda tutan
kaldýrýmsýz sokaklarda yürümeye alýþmýþsýn da
alýþamamýþsýn bir türlü yediðin darbelere
bu son olsun desen de
hep hatayý tekrarlamaya meyilli yüreðin
yüreðinin güzelliðini ezdirme insanlara
ezseler de duygularýný, ölmeyince ölmüyorlar iþte
zaman derlermiþ duygu fýrtýnalarýný dindiren
içinde binbir duygunun yarattýðý tufan
Nuh’un gemisidir tükenmeyen sevgiler
tükensende, tüketilsen de
korumalýsýn
bitiremediðin lanetler yaðdýrdýðýn
o sevgi dolu iyi niyetini
býrak anlamasýnlar
Yaradan bilir seni,
güven O’na,
býrak eller isterse bilmesin kýymetini …
( Dilek KARSLIOÐLU )