dolaba sýkýþmýþ bakýþlarýn vardý sonra çamura batýp çýkan bir ayakkabý gibi hüzünlü ellerin, seni gördüðüm sokaðý andýrýyordu bukalemun sevgilim yüzünün aritmatiði alýnmýyordu
daðlara þeker taþýyan tavþan gibi aðzýn aceleyle yaðan bir yaðmur gibi kýskacýna aldýðýnda tanrý seni, tanrým seni biliyorum sen aramýzdan çekil gibi giderdi bir tren bacaklarýný saða attýðýnda dur diye atýlýrdým raylara: gitme önce çocuðumuzu emzir sonra sularýz çiçekleri sonra biletlerini kontrol ederiz rüzgâra benzeyen herkesin
herkes, denize benzeyen bir sudur kurur gülüm, kurur aðzýndan yapýþmýþ koku seviþirken üstümüzü bir buluta asarýz sonra yaþýyor taklidi yaparýz aynanýn karþýsýna geçip seni en çok kefeninle beðeneceðim derim babaannemin aðýtlarý duyulur yan odadan çýkar üst kata aklýmýzý yýkarýz buhardan þüphelenir annem bizi yaðmur duasýna çýkmýþ karýnca sanar kaçar gideriz bakýþýnýn dolaba sýkýþtýðý o ayrýntýdan sonra dudaklarýn bir gece bende kalabilir mi, derim demesine de tanrý buna çok kýzar tanrým, seni biliyorum bilmesine de öpmek istiyorum o pak kardan alnýndan kader çizgini bulmak istiyorum avuçlarýndan ellerinde ne daðlar var bilirim ne çok yol gitmemiþsindir göðsüme yapýþan ayaklarýndan
yüzümüzün aritmatiði alýnsa ne çýkar buðulanmýþ bir tende sönerken yýldýzlar karþýlar mý ay onlarý sabahlarý çaya dâvet eder mi yahut þu mezarlarda þiir dinletisi yapmýþ bir yaprak var mýdýr aðaçtan düþer gibi düþtüm çünkü ben hayattan aðzým yüzüm felek kanamasý adýný iç kanamam diye adlederim annem duymasýn dizimde kapaklanmýþ bir ruj lekesi annem okumasýn gözlerinde sabun kaymasý annem silmesin ama annem seni bilirim, tanrým gibi kalbin alev üstünde sonbahar kýzarýr yanak eteklerinin
Chargall renkleridir þiirim kedilerin akþamý nerede geçireceði gibi ümitsiz kokar süt tenim, ama seni biletini kontrol ederken kaybedersem alýrsa bir fýrtýna isimli haydut gövdemizi denizin ortasýnda baþ baþa kalma ihtimalidir hayat ölüme randevu verdiðimizi neden evden çýkarken unutmadýk yahut ayrýlýklar yasak elmadýr, böyle inanalým gel bize inancýmýzý konuk ettir esrik zaman yahut sen kapýyý arala: ardýmýza bakmadan çýkalým zaman tanrý gibidir böyle zamanlarda, evinde guguklu saat besleyen yaþlý bir adamýn elinden düþürerek parçaladýðý bir kuþun aðzýndan, durun artýk, cümlesinin evi tamamen sileceðini nereden bilirdi ki yaþlý adam, yaþlý adam gibiyim tanrým, ama çok yorgunum tanrým gibi kalbim alev üstünde ayrýlýk kýzarýr göðüs çevrelerimin!
Payanda Sosyal Medyada Paylaşın:
Payanda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.