Anlam yönüne dönmezse yüzün, Mana neyler görmeyen göze. Mahrum olan zevkten uzak, Çalýntý dilden çýkan ne anlar. Kifayetsiz kalan son sözde, Kafiyesiz gerçeði bulduðuna kanar. Edep urban olmamýþsa bedene, Güzeli bulan kafiye arar. Peþi sýra eklense uyaklar, Her nokta büyük sözle baþlar. Bitti demek dinleyene son ayýp, Marifet kazandým sanýr . Mahþer nefesi tutsa ne çare, Biçare düþen gönüllere bakar. Rahme düþen körse yüze, Dile gelen rüzgar gibi uçuyor. El ile söylenen söze, Su düþer düþünceye dalar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Salih Ataseven Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.