İMZA

Iþýk ve birçok öðüt vardý,
Toprak olan toprakla buluþmalýydý
Rüzgar esse külü savrulmalý,
Gözler görmeye;bakmaya kýyamýyor.
Ateþ deðil nuru aydýnlýktý o,
El açan dualara bakar, bilirdi o
Gökyüzünden saf saf gelenin esintisi,
Ýnce narin tene dokunandý o.
Yaþam ile ölüm arasýnda kim yanardý,
Gökyüzü yýldýzlarla dolardý
Karanlýk bakmazdý geceye,
Bu sýr içinde hüzünde vardý
Gönül titrerse arþý alem duyar,
Hüzün;çökmeye görsün yürek,
Rahmet olur yaðar
Sonsuzluk içinde birde baþlangýç var,
Sen yönünü iyi bil ,yürü koþmasanda
Bölük bölçük delinmiþ urban,
Mührü kýrmak isteyen yollarý kapasada
Iþýk süzmesi usulca süzülülür,
Örümcek aðlarý kaplasada.
Birçok anlaþmaya imza atýlsa,
Mührün yerini tutmuyor.
Kanat çýrpar güvercin kainatýn kalbinde,
Sevda kalbe dokunsa yürek ýþýl ýþýl parlýyor
Arzular sabahýn ýþýðýnda sönsede,
Kalan küllerin,ince kokusu her yeri sarýyor
Ilgýt ýlgýt yaþlar dokunursa yanaða,
Ýþte o göz;hüzün damlarýyla yýkanýyor
Dik dur;Ýlk günkü gibi,
Secde et baðrýna bastýðýn,oda sana sarýlýyor
Býrak merkezine süzülen ýþýk ,
Dolunay olup yol gösteriyor
Bir günün sonu gelsede,
Kuruyan yaprakta topraða düþer,
Unutma; aslýna dönen,
Gül dikenleri ile korunuyor..

Sosyal Medyada Paylaşın: