Füheyre

( Þehitlerim, Can Þehidlerim: 22 )
(Hicri 4’te þehid düþtü)

Âmir bin Füheyre (RA)

Ebû Âmir bin Füheyre Et-Teymi
Dârülerkam’dan önce iman edendi,
Füheyre ki azatlý kölelerdendi,
Esaretten saadete koþan Âmir’im.

Ýlk iman edenlerin çektiðini çekmiþ,
Ýmanýndan dolayý pek çok eza görmüþ,
Ebû Bekir’ce alýnýp azad edilmiþ,
Esaretten saadete varan Âmir’im.

Ebû Bekir’in koyunlarýna çobandýr,
O, Sevr Maðarasý’ndan haberi olandýr,
Koyunlardan iki güzele süt saðandýr,
Ýki güzel dosta hizmet edendir Âmir’im.

Amenname yazacak kara okur-yazar,
As sayýda okuyan içinde o da var,
Sürâka’ya Amannemeyi bizzat yazar,
Göklere yükselendir Âmir bin Füheyre’m.

Medine’de kardeþlik tesis edilmiþti,
Hâris bin Evs bin Muaz kardeþi bilindi,
Âmir, Bedir ve Uhud Savaþý’na gitti,
Cenk meydanlarýnda da yiðit Âmir’im.

Hicri dörtte Necidlilere heyet gider,
Heyet içinde Âmir bin Füheyre’de var,
Heyet; Bi’rimaüne’de pusuya düþer,
Cebbâr bin Sülmân eliyle þehid Âmir’im.

Kýrk yaþýnda o zaman Âmir bin Füheyre,
Cebbâr’ýn mýzraðý isabet etmiþ kalbe,
O, aldýðý darbeyle cansýz düþer yere,
Göklere yükselendir Âmir bin Füheyre’m.

Ölmeden önce “Kazandým vallahi” demiþ,
Mýzraðý atan Cebbâr; bu sözle irkilmiþ,
Cebbâr, bu sözün tesiriyle iman etmiþ,
Katilini imana çaðýran Âmir’im.

Son nefeste bile iman aþký yanmalý,
Düþmanlar, o ateþin içine dalmalý,
Seni sevmeyen, seninle hakka varmalý,
Ýman ateþi böyle olmalý yiðidim.
Selamlar olsun sizlere þanlý þehidim.


Þair: Abdullah Yaþar Erdoðan.

Sosyal Medyada Paylaşın: