Ben

Ben

Ben olmak bir olmaktýr
Birilerinden biri olmaktýr
Ben diyen ben/cileyin pek bencildir
Ben demek büyüklenmenin þehlasýyla
Kibri kabartmak demektir
Kibri kabaran ayranlýðý kabarmýþ bir dellenmeyle “ben” der
Hep ben der “ben”
Ben’den gayrisi beni söylesin beni söz etsin der
Ben beni bileyim demez
Ben haddimi bileyim demez
Ben der en dýþarýda olana
Ýçine doðru ben diyen
Ben demez zaten
Ben diyen benliðini terkedendir
Ben diyen kendini izbelikte arar
Ben diyen kendinde ki ben’i bilmez de
Melül bir niyeti ufuklanýp
Ýlle de ben der
Ben bir baþka benler de vardýr demez
Benden gayri dertler vardýr demez
Israrla ve ýsmarlama bir þemaatle
Ben der ille de ben ille de ben der
En sevilen candan içre olan için bile
Önce ben vardýr gündem de
Gündemleri gümleten bir hýrsla
Ben demek bencilliðin gereðidir

Ýyi olan iyilenip niyetlenen
Ben derse ben olaný ifsat eder
Ýyiliðini müfsit eder
Yolsuz bir hukuksuzluðun desturuyla
Dillenir de ben der durur
Benliðini imha eder
Ben diyen kanýnda mecusi ateþli
Bir hainlikle kendini ihmal eder
Ben ben ben diye bir adým öne çýkan
Kendinin gerisine düþer
Ben diyen kendini süsleyip püsleyen
Kendini allayýp pullayan bir yalanlamanýn
Adresi olduðundan bihaber
Bizatihi biçaredir

Bu sebeple ve her sebeple ben diyen
Ben dediðini pervasýzca bitirip tüketen
Hesabýn görüleceði gün
Hey sen denildiðinde
Ben mi diyecek mecali olmayacak kadar
Kendin deki beni bitirendir