Sən kimə gəlirsən, ay zalım qızı!
Sən kimə gəlirsən, ay zalým qýzý!
Ehtimal edirsən sevmirəm səni,
Sən kimə gəlirsən, ay zalým qýzý!
Həsrətin salýbdý saçýma dəni,
Sən kimə gəlirsən, ay zalým qýzý!
Sevgidən uca þey varmý həyatda?
Canýmý qul etdim eþqinə hətta.
Xalçaya dönmüþəm ayaðýn altda,
Sən kimə gəlirsən, ay zalým qýzý!
Gecələr mənimlə yuxulardasan,
Gündüzlər ən gözəl qoxulardasan.
Könül kitabýmda oxular da sən,
Sən kimə gəlirsən, ay zalým qýzý!
Aləmə yayýlýb bu þayiə, səs, ün,
Biri dəli deyir, o biri Məcnun.
Beþ kərə namaza dururam hər gün
Sən kimə gəlirsən, ay zalým qýzý!
Gör neçə ərənə meydandý sinəm,
Allahý duymadan inanma dinəm.
Yolunda öləcək Elbəyi mənəm,
Sən kimə gəlirsən, ay zalým qýzý!
Elbəyi Cəlaloðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
elbeyicelaloglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.