göðermiþ soðan gibi gelir konarsýn gönül soframa yeþil bir çocuk olur bu bahçe bu çaðrýþlar umudun karasabanýna sürmektir kendini o aþk iþte övünmek gibi olsa da altýnda ezilmedim hiç girdiðim þu yükün bir tek seni sevmek yürütmekte olduðum hayatýmýn asli görevi yükümlülüðümdü ayrýlýk iyi düþün unutsan da unutmadýðýmý ölümü
kýþýn sürgün verdi ennihayet ateþim bu ne ateþi olmalý evrenin karmaþýk hal sorusu bu olmalý mevsimler çýldýrdý mevsimler köþe kapmaca yer yerinde deðil iklimler göç etti ilk defa kuþlar þaþkýn evsiz iklimler içimizdeymiþ meðer ayaklarýmýz bizimse yeryüzü anlamlý ne için adýmladýðýmýzla dolu anlamlý kimbilir bu kaçýncý dünya hangi bilmediðim rüya yaaa hangi baharýn ihaneti eylül kadar aldatmaya yatkýn hazý ve nazýr kuþlarý kaç defa diyecem iklimler nerde senin iklimlerin yaðmur nasýl senin karasýzlýðýn
kaðan iþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.