Desinne

( Þehitlerim, Can Þehidlerim: 20 )
(Öðretmenler heyeti. Uhud’tan sonra þehid oldu)
(Çarmýha gerilen sahabe)

Zeyd bin Desinne (RA)

Öðretmek için Ýslâm’ý, yola çýkmýþlar,
Kafile kafile etrafa daðýlmýþlar,
Pek çoðu, istek üzere hazýrlanmýþlar,
Muallim heyetinde, Zeyd bin Desinne’m.

Alan ve kâre kabilesi bilmek ister,
Resûle gelip: “Bize muallim gönder” der,
Bunun üzerine on kiþi, Kâre’ye gider,
O, on kiþiden biridir Zeyd bin Desinne’m.

Boþ alanlar tekin görünmez , düþman vardýr,
Heyet gündüz yol alarak, gece saklanýr,
O güzide heyet “Reci Suyuna” varýr,
Ýman aþkýyla yollarda Zeyd bin Desinne’m.

Alan ve Kâre’nin elçisi, firar etmiþ,
Lihyan oðullarýna heyeti bildirmiþ,
Onlar ki; insaný köle diye satarmýþ,
Elçi sizleri satmýþtý Zeyd bin Desinne’m.

Sizi çaðýranlar, size ihanet etti,
Misafirini düþmanýn eline verdi,
Yüz okçu, güzide heyetin peþindeydi,
Esircileri eline düþendi Desinne’m.

Müþrikler, heyeti kuþatýp ok yaðdýrýr,
Sekiz yiðit, þehitlik makamýna varýr,
Hubeyb ve Zeyd, insan pazarýnda satýlýr,
Kindarlar eline geçen Zeyd bin Desinne’m.

Mekke müþrikleri öldürmekte ýsrarcý,
Esirler etrafýna dolmuþ intikamcý,
Uhud’un intikamý saçmalýklarýydý,
Tem’im’de zincirler baðlý olan yiðidim.

Çarmýha vurup, alay eder, küçümserler,
Zeyd ve Hubeyb namaz için izin isterler,
“Allah’ý inkar et” diye izin verirler,
çarmýhta bile “dönmem” diyen can yiðidim.

Müþrik Safvan bin Ümeyye iþaret verir,
Nistas’ýn mýzraðý Zeyd’in karnýný deler,
Peygamber aþýðý Zeyd, þehid edilmiþtir,
Selam olsun sana yiðit Zeyd bin Desinne’m.

Allah için, öðretmek uðruna þahadet,
Zorluk anýnda çelik olmalý metanet,
Kuldan deðil, Hakk’tan beklenirse selamet,
Baþý ve de sonu güzel olur yiðidim.

Desinne’de Hakk aþký vardý çarmýhtayken,
Öleceðini biliyordu baðlanýrken,
Ruhu bedenden ayrýlmýþtý, Allah derken,
O, sevgiliyle beraberdi yiðidim.

Ýstese ikrar ile kurtulabilirdi,
Ýstenileni dille de diyebilirdi,
Gel gör ki, Mü’min için iman önemliydi,
Kâinatta bilsin, sende bil yiðidim.

Þair: Abdullah Yaþar Erdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: