Þu hüzünlü hayat sahnesinde
nedense...
bana yazýlan rolun sonu bir türlü gelmedi
gelemedi...
kahýr dolu hayat yollarýnda
ayaðýma batan dikenlere inat yürüdüm..yürüdüm
güldürsün yüzümü yar diye bekledim..
nedense bekleyiþler faydasýz
sevgimi uçurumlara benzettim..
daðlarda teperlerde yuvarlandým
aldandým yanýldým
yinede vazgeçmedim sevmekten
geceleri kahroldum
bazen aðladým
bazen hayallere kapýldým
ahh nerde eski günlerimiz dedim..
eyy gönül ne günah iþledimde
bu hallere düþürdün
hüzün bulutlarý sardý her yanýmý..
adým attýkça ayaklarým çamura bulandý..
farzet ki ...
hiç yaþamadým aslýnda
bir yalandým
farzetki bir rüzgardým
esip geçtim
farzetki ateþtim yandým kül oldum
anlamadýn beni ey sevgili
hangi tarafa dönsem çýkmazlardayým
bu bedende ruhum yok artýk
sen yoksay öldü say...
öldüde bedenim çürüdü say..
yýllar geçti unutuldum unutuldum yar ......
ama...
sen bu yürekten atýlmadýn
hafýzama kazýnmýþ adýn..
ismini her gece sayýkladým..
sen unutulmadýn unutulmadýn yar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.