Yorgun bir þehrin
Karanlýk sokak larýna benziyor ömrüm
Ne yarýnýmdan bir umut kaldý
Ne de hayata bir bekleyiþim.
Artýk güneþ doðmuyor dünyama
Dualarým bile duyulmuyordu sanki
Sana gitme demiþtim gittin
Sendemi yalan mýydýn sevgili
Cýkarcý sevgiler den býktým
Yalan yüzlerden usandým.
El açtým yüce Allaha
Bir yudum mutluluk diledim.
Huzur istedim dünyamda
Mutluluk istedim
Bir yar istedim
Ellerime el gözlerim de
Nur olacak bir aþk istedim
Bir ömür boyu insan gibi
Ýnsanca yaþamak istedim.
Anladým ki benim düþündüklerim
Hepsi bir hayal
Ömür dediðin koca bir yalan.
Yorgunum ey hayat
Kalemim hüzün kokuyor
Yine yazýyorum þiirleri
Tarifi imkansýz acýlarý
Yaþanmamýþ aþklarý
Hüzün dolu hayatýn
Senaryosunu yazýyorum
Bildiðim tek þey var
Yorgunum ey hayat
Yorgunum.
__Ömer karagöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.