ömer karagöz
VEFASIZ ALEM
ömer karagöz

VEFASIZ ALEM


VEFASIZ ALEM


VEFASIZ ALEM

Hayata dair düşlerim vardı
Yarınlardan beklediğim umutlar
Kurduğum hayaller vardı
Ama nedense hayat her geçen gün
Umutlarımı yarınlarımı
Benden habersiz aldı...

Günden güne saçlarıma düşerdi aklar
Mazimde kalmış şimdi tüm mutluluklar
Kalbim sır gibi acılarımı saklar
Acı hüzünlerin izleri yüreğimde
Bütün hatıraların şimdi gözümün önünde
Anlıyorum vefasızsın sevgilim vefasız
Hiç sevmedin mi sanıyorsun
Çok sevdim sen yanılıyorsun
Zalim acı ayrılıklar yaşadım biliyor musun?
Aldırmadan gidişleri
Acıları hüzünleri gördüm...

Seviyorum diyen çok vefasız gördüm
Ayrılığın bir sigara dumanında
Yanıp kül olduğunu gördüm
Her sigara dumanında
Hüzünlerimi gökyüzüne savurdum...

Yinede bitmedi dertler hüzünler
Yaşarken ölümün bir kurtuluş
Bir kaçış umut olduğunu gördüm
Bu yüzden ölümden kaçmadım

Her geçen yıllarda
Ölümünün sakince yaklaştığını gördüm
Ben yaşarken çok öldüm Azrail den habersiz
Bir gün bu acı hayat
Beni yakıp kül edecek
Rüzgarlar savuracak küllerimi
Acılarla yıkanmış bedenimi...

O gün mezarıma sen gel sevgili
Varsın cehennemde yansın bu beden
Bu dünyada çok yandım yetme dimi anladım ki
Bu dünya vefasız bir alem vefasız dünyanın
Vefasız sevgiline kandım anlıyorum şimdi
Yine aldandım aldandım sevgili......
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.