Es deniz yeli es. Hasret duyduðum yerlerin kokusu var sende. Es ki, gözlerim hayallere dalsýn Anýlarým dolaþsýn yaþ dolu gözlerimde. Ve burcu, burcu yayýlsýn yaylalarýn, daðlarýn kokusu Es de, içimde.
Gözlerim kapansýn. Dolaþsýn hayatým rüyalar alêminde. Gök yarýlsýn yýldýrýmlar çaksýn yaðmur karlar yaðsýn Bende bu hasret varken, Dokun deniz yeli, usul, usul gel enseme.
Bak yine daldý gözlerim. Hayalimde o yerler ve gözlerimde esaretim ve çýrpýnan Ak deniz. Þu, beni benden çalýnýp götürülen anýlarým. Nasýldý bir bilseniz. Bir sevdaydý, geçen zamanlar bende,
Söyle deniz yeli kulaðýma. Nerede o kaybolup giden yakamozlu akþamlar, Nerede? Nerede dost bildiðim o, eski dostlar. Ve beni daðlardan aþýran kývrým, kývrým dolanýp giden yollarým. Nerede? Nerede nefes aldýðým yaylalar, Nerede o daðlar þu burnumda tüten ormanlar, Nerede içtiðim o sular;
Yüksel Þanlý er 15 Kasým 2012 Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.