YEDİ BAHAR

Geliþinden belirmiþ hüzünlü bir akþam var
Ay ýþýðý vurmuþ yine her gün ki gibi pencereme
Mavi gecede her gün ki gibi koltuðuma oturmuþ
Yine geleceðini gözlüyorum
Bekliyorum seni sen gelmiyorsun

Mademki sen gelmiyorsun
Üzerime artýk bir güneþ gibi doðmuyorsun
Demek ki
Görmeyecek gayrý seni bu gözler
Çare yok silinecek ise düþlerimde
Zamanla güldüðüm ay parçasý yüzler
Dolmayacak eksilecekse yerin
Aksýn iki gözüm ama olsun bu gözler

Ömrüm seninle doluydu yaþadým yedi bahar
Býrakýp gittin beni sensiz eksiliyorum her gün
Eþlik ediyor bana kurumuþ aðaçlar
Yerde savrulan yapraklarla dolu
Korkma yalnýz deðilim senden yadigâr
Yapraksýz aðaçta kalmýþ bir sonbahar

Günler geçtikçe tükenmekteyim
Hasretin yüreðime kor gözlerime hayal düþürdü
Sensiz olamýyorum son görüþümde olsa gel dindir
Sensiz geçen tükenmek bilmez hasret akþamlarýmý

Sosyal Medyada Paylaşın: