Velhasıl Matemdeyim
Bugün bir baþkayým be babam... Hüznüm baþýmdan aþkýn,
Tepeden týrnaða acz içinde,.
Týpký, karanlýk bir mahzende,
Týpký, kopan bir aysberg’im,
Sorma!
Yorgun barajlar gibi susuz,
Yaþlý gözler gibi fersizim.
Bildiðin gibi deðil.
Öyle þaþkýn bakma ne olur.
Sessizce, kum gibi daðýlýyorum iþte...
Derdimi kim bilecek?
Ne sevda, ne de para,
Anasýný satmýþým köþkün sarayýn,
Dibine kibrit suyu dökseler,
Umurumda deðil dünya,
Bu gün gidiþinin yýldönümü,
Bu gün bir baþkayým.
Velhasýl bugün matemdeyim baba...
Bugün bir baþkayým be babam... Ýçim dýþým bir baþka hüzün.
Ýçim dýþým bir baþka yangýn...
Pimi çekilmiþ canlý bir bomba,
Kontrolünü yitirmiþ bir öfke,
Yayýný terk etmiþ ok gibiyim.
Bildiðin gibi deðil can,
Bildiðin gibi hiç deðil.
Aklýna gelen bütün ihtimalleri,
bir kalem geç,
Her þey boþ, her þey aðýr.
Bu gün gidiþinin yýldönümü,
Bu gün bir baþkayým.
Velhasýl bugün matemdeyim baba...
Bugün bir baþkayým be babam... Bu gün bambaþkayým.
Tüm acýlarý bir kalem çiziyorum.
Ve bunu, ve bu günü en baþa yazýyorum,
En baþa baba, en baþa...
Vallahi, billahi haylaz bir naz deðil bu.
Öyle kardeþ arasý bir kýskançlýk hiç deðil. Ne o yediðim çocukluk sopalarýna,
Ne de döktüðüm göz yaþlarýna,
Hiç bir þeye benzemiyor bu.
Benzemiyor baba...
Evet zaman zaman dibe vurduk,
Kimi zaman hýrçýndýk,
An geldi kýrdýk, döktük...
Amma bu, bambaþka,
Bu, reçetesiz bir sancý baba...
Tam bir yýl olmuþ, Seni dört kolluda uðurlayalý,
Her hücremi, her hücremi ayrý ayrý kesiyor bu yalnýzlýk,
Bilmem ki nasýl anlatmalý, Nasýl katlanmalý?
Þah damarýmý dondururken bu ayaz sensizlik,
Nasýl anlatmalý yokluðunu baba, nasýl?
Bildiðim.
Tek bildiðim sen gitmeyecektin, gittin baba...
Bu gün gidiþinin yýldönümü,
Bu gün bir baþka yanýyor içim.
Velhasýl matemindeyim benim babam...
Celal Þahbaz (yorgunkalem)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.