Yoxluðunu kim biləcək bu dünyada məndən baþqa, Yaddaþýmda nə qaldý ki, saçýndaký dəndən baþqa, O günlərə salam olsun sən öldüyün gündən baþqa. Tabutuna çiyin verib aðlayýram yana-yana- -Qayýt ana,qyýt ana !
Vüsalýndan doymadým ki, xəyalýndan necə doyum. Elə uca yerdəsən ki, yetmir əlim,çatmýr boyum. Cansýz,arýq əllərini öpüm,gözüm üstə qoyum. Necə dözüm ayrýlýða, necə dözüm bu hicrana- -Qayýt ana,qayýt ana qoy baþýmý dizin üstə býr lay-lay de,oxþa yenə, O aðarmýþ saçlarýný sýðallayým dönə-dönə. Qiymətini bilmədim ki. Yazýq mənə,ayýb mənə. Biləmmədim bilə-bilə, biləmmədim qana-qana, -Qayýt ana,qayýt ana !
Yavanlýðý mənə verdin, nə yedinsə yavan yedin, Azarladým,xəstələndim sən özünü qurban dedin. Harayýma,xitabýma neçə kərə can-can dedin. Kaþ dönəydi zaman geri qayýdaydýq o dövrana. -Ana,ana,qayýt ana !!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vahid Sabah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.