***** Öncə toprakdý Vətən. . Dədəni gömdüyün, düþməni yendiyin, alýn qoyub səcdəsinə endiyin toprakdý Vətən. . Yollarýnda koþduðun, daðlarýný aþdýðýn, ayaðýna düþdüyün toprakdý Vətən. . Yerin üstü sənindirsə, yerin təki sənindirsə, Təbriz,Baký sənindirsə, Vətən odur, odur Vətən! . Ýçimdə bir səs inlədi, söz oldu satýr satýr, misra misra: . Təbrizdən gəldim Xalxala, Gözüm yolda qala qala, Böylə günə,böylə hala, Yaman aðlamaðým gəlir. * Hər dərman dərdə çaramý, Boþ ver,baðlama yaramý, Sellər apardý Saramý, Kaman,aðlamaðým gəlir. * Dünya bütöv,Vətən yarý, Ömür vəfa etsə,barý, Yol ver keçim bu daðlarý, Duman,aðlamaðým gəlir. * Üzük tanýnar qaþýynan, Ər oðullar savaþýynan, Gözümü yumdum yaþýynan, Güman, aðlamaðým gəlir. * Quru çinaram,öyməyin, Qopar budaðým,əyməyin, Dəyməyin mənə,dəyməyin, Yaman aðlamaðým gəlir. ***
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vahid Sabah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.