Sabit
( Þehitlerim, Can Þehidlerim: 18 )
(Öðretmenler heyeti. Uhud’tan sonra þehid oldu)
Âsým bin Sâbit (RA)
Künyesi; Ebû Süleyman Âsým bin Sâbit
Bin Ebi’l-Aklah el-Ensâri el-Evs’dir,
“Hamiyyü’d-Debr” lakabý ile de bilinir,
“Arýlarýn koruduðu” yiðit Âsým’ým.
Âsým, bin Ömer bin Hattâb’ýn dayýsýdýr,
Ýlk Akabe bey’atý’nda da var olandýr,
Âsým, Medineli ilk Müslümanlardandýr,
O ilk Ýman edenlerden olan Âsým’ým.
Hicrette kardeþlik tesis edilmiþ idi,
Abdullah bin Cahþ, O’nun kardeþi bilindi,
Bedir’de müþrik liderini öldürendi,
Savaþ alanýnda okçu olan Âsým’ým.
Uhud’ta âsým, Peygamber’den ayrýlmamýþ,
Müþrik kadýn Sülâfe’nin canýný yakmýþ,
Azgýn kadýnýn iki oðlunu haklamýþ,
Resûle düþman yaklaþtýrmayan Âsým’ým.
Sülâfe, O’nun için yüz deve vadeder,
“O’nun kafasýyla þarap içeceðim” der,
Bundan dolayý çok müþrik takibe geçer,
Allah’a tevekkül eden yiðit Âsým’ým.
Âsým, okçulukta çok da maharetliydi,
Mü’minler O’na Resûlün okçusu derdi,
O’nun attýðý hiçbir ok boþa gitmezdi,
Râsûlullah güvenine mazhar Âsým’ým.
Lihyanoðullarý, bir öðretmen istemiþ,
“Ýslâm’ý derinden öðreneceðiz” demiþ,
Muhammed bunun için on muallim seçmiþ,
Ýlimde ve irfanda yüceydi Âsým’ým.
Heyet, Adal ve Kâre bölgesine vardý,
Adal kabilesi elçisi karþýladý,
Elçi, Lihyanoðullarý’na haber saldý,
Hainlerce tuzaða düþecek Âsým’ým.
Lihyanlýlar, yüz okçu ile takiptedir,
“Reci” kuyusu civarýna gelmiþtir,
Âsým tuzaða çekildiðini sezmiþtir,
Râsûlullah’tan yardým isteyen Âsým’ým.
Teslim olmayý reddederek dua etti,
Dostlarýna moral verip savaþa girdi,
Âsým, oklarý bitene kadar yay gerdi,
Kýlýçla düþman içine dalan Âsým’ým.
Yedi ok ile, yedi kiþiyi öldürmüþ,
Kýlýçla iki kiþiyi kana bürümüþ,
Müþrikler topluca üzerine yürümüþ,
Kanlar içinde yere yýðýlan Âsým’ým.
Son nefeste, dua eder yüce Allah’a,
“Ben ki, ilk günler Senin dinini korudum,
Sende benim cesedimi koru Allah’ým.”
Dua ederek þehid olmuþtu Âsým’ým.
Lihyanlýlar ceset üzerine atýlmýþ,
Amaçlarý Âsým’ýn baþýný almakmýþ,
O Âsým’ýn cesedini arýlar sarmýþ,
Müþrikler þaþkýna dönmüþ yiðit Âsým’ým.
Müþrikler yaklaþmaya cesaret edemez,
Bir çoðu “Gece olsun” diyerek vazgeçmez,
Gece olunca da yaðmur yaðar, hiç dinmez,
Sel sularýna kapýlýp giden Âsým’ým.
Âsým’ýn cesedi bir daha bulunmadý,
Heyetten sekizi orda þehid olandý,
Hubeyb ve Desine’yse esir alýnmýþtý,
Selam olsun sizlere ey þanlý þehidim.
Þair: Abdullah Yaþar Erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.