Ne zaman bir kýþ günü göklerden süzülse kar
Anýlar dile gelir, gönlüme hüzün akar
Diyorlar ki; her ateþ düþtüðü yeri yakar...
Þimdi ferhat misali daðlarý aþýyorum
Bu gerçeði kýþ günü yanarak yaþýyorum.
Bir kez olsun demedim; demem sana "sen de yan! "
Kan aðlar kan kusarým, etmem kimseye ayan
Ne vefasýz oldum ben, ne de sözünden cayan...
Þu koskoca dünyayý etsen de gönlüme dar
Unutmam yeminimi son nefesime kadar.
Hiç umurumda deðil; varsýn desinler "deli"
Ben zaten benden geçtim, bana veda edeli
Çeke çeke öðrendim neymiþ aþkýn bedeli...
Gezdiðimiz yerlerde senden iz arýyorum
Acýma "merhem" dedim, yaramý sarýyorum.
Günü güne ekledim hep adýný anarak
Her an kapý çalacak, geleceksin sanarak
Bazen bîtap, periþan, canýmdan usanarak...
Düþtüm aþkýn lavýna mum gibi eriyorum
Hazan esti gönlümde, gam, keder deriyorum.
Ey vefasýz! Þaþýr da bir hatýrla, bir ara
Sor ki, neden kanýyor, kapanmýyor bu yara?
Gönül terazisinde aþk gelmiyor ayara...
Her adýmda, hýrsýmdan, yollarý eziyorum
Efkâr sokaðýndayým... periþan geziyorum.
Ýsyan etmedim, etmem, görünse de çile þer
Korkarým ki kaderim bahtýma mezar eþer
Bilmem var mý cihanda, bencileyin bir beþer...
Varsýn ellerin beni hergün ateþe itsin
Unutmadým... unutma! Sen, bir bana aitsin!
Mecit Aktürk
Berlin 13.11.2012
SAYGýLARýMLA.
Seslendiren: Þule Þahin