Sað yaným ayrý telden çalýyor,
sol yanýmsa benim kadar yaslý.
Kirpi misali kendi etrafýmda kabarýyorum.
Ben kendimin düþmanýyým,
aslý astarý var bilinmez de kaybolurum.
Kim demiþse iyi demiþ,
baþý arþa vuranýn ayaðý yerde kalmaz imiþ.
Þimþir taraðým da yok ki,
en uyduruðundan bahane yaratayým.
Yoksunum,dermansýzým,
biçare izansýzým.
Kýzýlca kýyamet kopsa,
mümkünsüz,derdi dermansýzým.
Arþ-ý alaya ne hacet:
yenden,serden,sýrdan çýkmazsýzým.
Ebediye kal denmez,
kefensiz yatmaz nursuzum.
El pençe divan dursam,
yaranmaz kendime hallarým.
Dik baþým elem dolsun,
haddini aþmýþ yüreksizim.
Varsam arþýn tepelere,
en yükseklere,yücelere,
dilsiz,pervasýz yay olsam,
fýrlasam menzilimden,
ok olsam...
Tersine hep,tersine,
yazsam,yaþasam çarkýnda,
aklý evvelim bile tersine.
Doldur badeyi tehnada,
düþkün görmesin alem,
firar da neyleyim aklým,
uçuþuyor ahdým.
Toprak çekiyor, bilirim de...
Bundandýr:hep semaya bakar gönlüm,
secde görmez baþým,
imaným sevdalýdýr...
Son kerte de düþünce topraða,
sürüsüne bereket börtü böcekleri,
yenik sanmasýn karanlýða,
ýþýða kapanýr gözlerim.
Ey hayallerimin Peri milleti,
siz böceklere aldýrmayýn,
yiyeceklerse bedenimi,
ödeyecekler bedelini.
Dehþetli güzelsiniz!
Onlar göremesede ýþýðýnýzý,
siz,
yüreðime fenersiniz..