Sen Sýla’da doðurduðum 202.nci Çocuðum.(*) Büyüyüp-geliþecek, belki benim gibi Kitap olmadan öleceksin.
Hiç Kimse görmeyecek, duymayacak, bilmeyecek seni. Denize atýlan bir Taþ, "Flaþþþ" Sesiyle Hacmin kadar taþýracaksýn Denizi
Yýllar-Yýlý bekleceksin Su-Yüzüne-Çýkmak için Kristal Kum Tanesi, Çakýl Taþý Parlak geçireceksin Ömrünü Hatýralarda yaþýyarak.
Yüzbinlerce Yýl sonra Tesadüf bu ya, çýkarsan eðer bir Gün Kýyýya; Emin ol, eksilecek Deniz, dahada büyüyecek Kara, dolup-sýkýþacak Hava tabiki Basýncýn kadar.
Böylece þiþireceksin Ciðerlerini Ýnsanlarýn Aðýz ve Burun Deliklerinden girerek, Kalp dirense de, Kana karýþacak, Beyne ulaþacak, Þiir olacaksýn.
(*) Malta(1980), Can(1986) ve Timur(1990) Yýllarýnda doðan 3 Oðulumdan sonra, bu Þiir 2012’de doðan son olanýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.