BİLİNMEZ

Derin ama sýð
Uzak gibi görünse de çok yakýn.
Mutlu belki de býkkýn,
Coþkulu, diðer yandan bitkin, yýkýk ve yorgun.
Çeliþki dolu bir ömür
Bir mutlu bir hüzünlü.
Mevsimler gibi deðiþken;
Kimi zaman soðuk
Kimi zaman sýcak.
Med cezir gibi
Zaman zaman uzak, ulaþýlmaz
Bazen de çok yakýn ve dingin.
Gülerken bir anda aðlayan
Gözyaþlarýmýn sebebini ben bile bilmezken
Ne hakla ne sebeple
Bilip bilmeden yargýlanmak.
Bir yanda kimliksiz bir kalabalýk
Bir yanda ben kimliðini sorgulayan.
Dile düþmek kolay
En zoru ise aklanmak.
Hele ki bir kar tanesi gibi beyazken
Karalanmak ve dýþlanmak.
Yýllar koy vermiþ gidiyor
Anlamadan ve anlaþýlmadan.
Bir yandan anýlar fýsýldýyor dört bir yandan.
Hüzün adýmý haykýrýyor
Mutluluk beni terk eylemiþ.
Baþý belli sonu meçhul bir mesafe;
Kederimin içinde kaderim bana yoldaþ
Ben uzun bir yolda tek baþýna biçare yolcu
Ýnsana susamýþ sevgiye aç.
Yýllanmýþ geçen zaman
Bilinmezliklerle dolu
Her an her gün farklý bir mekân.
Yolculuk nereye bilmezken
Dinmek bilmeyen bir heyecan.
Belki bir ara durak bu dünya ama
Tek gerçek git gide yaklaþan o bilindik son.

Sosyal Medyada Paylaşın: