yalnýzca bugünüm deðil her güne uyanýþýmýn yarýsý senin
nedense sen yapraklara döndükçe ölümüne soluyor – ben bölündükçe – tüm satýrlar
sen hiç böyle daðýldýn mý? gökyüzünde gezdirdiðin gözbebeklerinin arasýndan kaydýrdýðýn o uzak yýldýza gerdin mi hiç bakýþýný…
nasýlda uzaya daðýlmýþlar / bak dört bir yana sevdadan / sönecekler gün be gün karanlýk bir deliðe kapanýp
gün geceyi bölmeden düþerdi yazýþlarým annemin yittiði yere yakýn kýlardý bir sessizlik
Tanrý kýlavuzuna – paketlenmiþ ellerimi / hiçbir ölümlü açamaz diye – çekilir bunca yokluk
gene kelimeler akýyor / buz kesmiþ kim yýldýrabilir bu akýþkan kaný dinebilir miydi / ateþi cehennemin ya ruhlarýmýz / biçim alacaksa – yaptýklarýmýzdan kim günahlarýný yýrtabilir benim günahým / seni sevmekse eðer sonsuzlukta da çekilecek gibisin cehennemin en dibinde…
* * * *
Cevat TOYDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cevtoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.