ŞIRINGA

Gökyüzünün melekleri bulutlar
Yaðmurun baki kaydýraðýnda duraksamýþ
Ve derinliklerde bir yerde
Kraterin küllenmiþ lavlarý canlanýyorken
Sabýrsýz bir arý, bir çiçeðin rahminde
Döllerdi: Yeryüzünün suskun acýsýný

Filizlendiði an, güneþin sarmalý
Bütün yakarýþlarýn, ufku
En korkunç gecelerde – iþlenmiþ
Dualarýmýza…

Þimdilerde, gözü fersiz
Göçmen mevsimlerin, yaðmur yükü
Çatý katlarýndaki yalnýzlýðýn
Terk edilmiþ harmanlýðýndan
Dökmüþ sisini kendi içine…

Randevu vermiyor artýk
Karþýlýksýz – gözlere boþalacak o yaðmur
Ve hiç gebe kalmayacak gibiydi:
Kardan adama – tüm bulutlar

Yüz uyuþmalarýmýzdan –
Çökmüþ yataðýn / Tartýlýrdý kâbusu

Çýrýlçýplaktým ilk doðduðumda
Ölüm beni, yine çýplak kýlacak kadar

Dünü kendine eþ edinen
Yýrtýcý bir rüzgârla buluþacak
Ýnatçý bir yaðmur, atýþtýrýyor durmadan
Üvey aðaçlarýnýn - kuluçkasýnda

Sanki her aþk:
Kendimizi yatýþtýrdýðýmýz /
Soyu tükenmiþ bir þýrýnga…

! !

Cevat TOYDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın: