Özenle yap her þeyi, yasak savma olmasýn Ýþte de, amelde de, kaliteye önem ver. Yarýn/yarýn diyerek, iþleri etme tehir Henüz vakit geçmedi, bir gönül’e sende gir.
Nefse esir olanlar, günaha günah ekler Rahat sanma onlarý, her an kalpleri tekler Mezar denen o çukur, aðzýný açmýþ bekler Aslýmýz kara toprak, o da gelir bir gün yer.
Kendi kendine düþman, kendisinin sapý da Cennette, cehennemde, en güzel bir yapýda Âhiretin gümrüðü, kabir denen kapýda Görevli melâike, Rabbin kim, nebin kim der?
Revâ görenler oldu, bu millete zilleti Sülüklere yer verme, kov bedenden illeti Kuru kuruya olmaz, vataný ve milleti Sevmenin niþânesi, olmaz akýtmadan ter.
Ýkisi de yabancý, saðý bu, solu da bu Bizi dünden eyleyen …Ýzmlerin kolu bu Olaylara güzel bak, mutluluðun yolu bu Hayýr; Allah’ýn emri, nefsin arzusudur þer…
12/11/’12 Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.