bilmiyorsun
iþte yine sana seyyahým gerçeklerimden
gönül kapýmdan içeri girdin ya
çok zaman oldu ben benden geçeli
neyleyim
haberin yok zerre kadar
bir derdime bin derman gülüþünden
sevmek, sevilmek suçsa eðer
çöl ateþlerinde kurusun kalemim
hayalde, rüyada
bak gözlerimin içine, ne diyor
sakýn unutma
ben seni
cemre nefesinde güller ile sevdim
seherde bülbül öterse neþelenir bahçe
nazýndan utanýr
nice goncalar açar her naðmesinde
hadi ey sevdiðim
bir buse ver yanaklarýndan
sýcaklýðýmý hisset þu ayazlý mevsimde
ben ki çilenin tiryakisi
uzat ellerini ellerime güneþ doðmadan
hayatýn gam yükünü seninle çekeyim
11.11.2012-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.