Sýcak bir yaz günüydü. Gittim ona,hal hatýrýný sormak için. Vardým bir akþam vakti,güneþ ise batmakta ufkundan. Kapýnýn önünde,kör bir adam. Konuþtu… Çok geç geldin niçin. Eþi yanýnda,güneþ batarken ufkundan. Yanýmdakine, Gözleri görmez dedi gelen þeytan.
Güldüm sordum ona. Neyi bildi dedi bana þeytan. Sonra bana baktý. Ben bildim seni etrafa saldýðýn kokundan. Oysa gözleri kördü. Sonra dedi bana söyle nerden düþtün sen bu akþam., Ve ben þaþkýna döndüm, Onun hep imalý sözlerle kovuþundan….
Hemen arkasýndan. Döndü kör adam kadýnýna orada. Dedi kapýmýza geldi ya þu bizim þeytan. Bu kapýdan gitmez evden gayrý. Bu þeytan açtýr da, yemek yap da yesin konuþurken bir yandan. yedik içtik o gece. Gece boyu çaldý sazý Söyledi ondan bundan..
A.Yüksel Þanlý er.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.