ÇOCUK OLABİLMEK

Çocukken hep büyümek ister insan,
Büyümenin ne denli olaðanüstü olduðunu bir düþün.
Kimim çocukken bile olgundur;
Kocaman olduðumuzda da
Çocukluk hatýralarý eþlik eder bize,
Kimi ise hep çocuk kalýr.
Önemli olan yüreðimizde taþýdýðýmýz çocuktur.
Masumiyetin si mgesi çocukluk
Kiminde yok olur,
Kiminde bir ömür baki kalýr.
Doðrusu nedir
Ya da yaþýn verdiði olgunlukla
Ýnsan o çocuðu hep özler mi?
Kimi mutsuzdur,
Yaþadýðý sorumluluklar
Onu ister istemez yaþlandýrýr.
O zaman neden büyümek ister insan?
Süreç içinde
Eðer doya doya çocukluðunu yaþamamýþsa
Eski günlerin özlemiyle yanýp tutuþur.
Öyle çocuklar vardýr ki
Olgunluk zaten içinde mevcuttur.
Geçen yýllar bazýlarýný öylesine yýpratýr
Para mevki derken her þey anlamsýzdýr;
Onun için artýk özlemi ve mesuliyeti birbiriyle çeliþir;
Ýkilem içinde yaþar gider.
Huyu suyu deðiþir insanýn
Ve deðiþir insan.
Biraz gurur biraz para derken
Kendine tutunacak yeni dallar bulur;
Çocukluðunu yaþayamadýysa
Bu umut içinde artýk bir ukdedir.
Her evrim bir süreçtir,
Her süreç yeni yollar açar insana,
Her yeni gün her yeni yýl
Yeni bir baþlangýçtýr.
Asýl en önemlisi
Ýçindeki çocuðu yaþatmak ve onunla yaþamaktýr,
Çünkü ancak yeni heyecanlar ve yeni umutlar
Hayatý yaþanýr kýlar.
Hayallerimiz bir yandan bize eþlik eder
Ve yeni hayaller hayatý mutlu kýlar;
Mutlu olan her insan
Aslýnda az da olsa çocuktur.

Sosyal Medyada Paylaşın: