Ha bu gün yarýn derken geldi geçti seneler Anýlar yüreðimde ne acýlar býraktý Kýrk yýllýk bir ömürde neler kaybettim neler Ýki damla yaþ gibi aktý gözümden aktý Hayat diye bildiðim kumarmýþ meðer kumar Her masada kaybeden bu hayattan ne umar? Kadir Yýldýz
Meal meal okudum hükmünü bulamadým Bir dilek aðacýnda asýlýyken kaderim Satýrlara yazmýþtým uzanýp alamadým Bahtýmda yol vermiyor sensiz þimdi ne derim Ýçimde umutlarým yaþamadan giderim Ödenecek bedelse söyle onu öderim Bekir Akbulut
Gözlerim dün çocuktu, gerisini görmedi. Hesap bilmez tüccarým, günüm dünden ziyanda; Kýrk senelik bir ömür sanki kýrk gün sürmedi Geçmiþimi aradým anýlarda her yanda Daðda kýrda bayýrda görünürken izlerim, Bu gün üç beþ adýmda tutmaz oldu dizlerim. Mustafa Usta
Aynalarda yüzümü gözlerimden saklarým Gördüðüm bu rüyayý bilsem kim hayra yorar Seviyorum diyerek ben kendimi aklarým Yürek daraðacýnda maziden hesap sorar Ne hikmetse bir türlü çözülmedi iplerim Sýrt üstü düþtüm dostum baþ aþaðý diplerim. Kadir Yýldýz
Bezden bebeðim vardý o kýz mazide kaldý Yorgunum takatým yok bitmez acý kederim Serildim serpildim de aþkýn büyüsü aldý Henüz onsekizinde yazýldý bu kaderim Günler ah vahla geçti çektiklerim yetmez mi? Bitsin bunca elemler mutlulukla bitmez mi? Tülay Aslan
Bestesi ben olmuþum hayat denen ezginin Ömrüm, hayrat verilen bir kaç mýsýr danesi; Ucu kabire çýkar yüzümdeki çizginin, Sakalýma düþen ak, tükeniþ niþanesi. Tazeliði kalmadý dünyanýn artýk, bayat Kýrk senenin özeti, üç kelimelik hayat. Mustafa Sade
Ninnilerle büyüdüm ebemin beþiðinde Bir su gibi akýp ta geçti gitti seneler Seyrime doyulmazdý on beþin eþiðinde Yolu yarýlayýnca meyve verdi taneler Dünya nimetlerine bir türlü doyamadým Kar yaðmýþ saçlarýma inanýn boyamadým Bir selam ver
Yoksuldu yaþantýmýz, fakir bir aileydik Güller yetiþtirirdik pencerelerimizde Unutmuþtuk gülmeyi, çekilmez bir çileydik Aç yatardýk çoðu kez, üzülmezdik gene de Bir adam vardý evde, bilmiyorum neyimdi Annemin çocuðuydum, o benim her þeyimdi…
Bir adam vardý evde, üvey baban dediler Bir iþte çalýþmazsam, her gün beni döverdi Hiç sevmiyordu beni, annemle evliydiler Her akþam içkiliydi, annemi çok üzerdi Bir gün büyürsem eðer, dövecektim adamý Býrakmazdým elinde, alacaktým anamý
Þair Kemal Paracýkoðlu (Kemnur)
Çocuk olamadým ben büyük mü doðdum acep Koca kýzsýn dediler bilmem neye kýzdýlar Ýtiraz etmek yoktu büyükler ali cenap Konuþamazdýk böyle kurallarý bozdular Cahillik vardý serde cepler de boþtu zaten Yine de sevgi vardý bizi ayakta tutan
Eksik olan ne varsa tamam mý oldu çoktan Neden yetmiyor madem þimdi gençlere para Oðul kýz söz dinlemez anlamýyor hiç yoktan Eþler aþýktý ama niye düþtüler dara Sihir bozuldu eyvah varlar yok olsun çabuk Düzelecek o zaman kalmayacak tek yamuk
Zeynep Özdemir ( ben de dilciyim)
Nasýl geçti seneler hiç farkýnda olmadým Yüzümdeki çizgiler açýlardan hatýra Çocukluðun gençliðim geçti gitti gülmedim Elli beþ yýllýk ömrüm sýðdý üç beþ satýra Gönlüm hala bir çocuk ruhumdaki özümdür Kocayan ben deðilim aynadaki yüzümdür..
Ben tünele girmeden astým yüzüm aynaya Daha henüz bebektim hayat etmemiþti þok Yýllar geçti üstünden geldim sonra almaya Sükutu hayal oldum býraktýðým yüzüm yok Söyleyin suç bende mi yoksa aynalarda mý? Bebek yüzüm nerede þimdi hülyalarda mý?
Zaman yaþam tüneli iki kapýlý handýr Hayatýn labirenti çýkmaz sokaðýndayým Geçen zaman deðildir geçip giden insandýr Tamda orta yerinde yolun çataðýndayým Geri dönsem olmuyor yürüyorum meçhule Hayat koydu bizleri nasýl müþkül bir hale..
Hülvani BAÞTUÐ.
Günün dua vaktinde, doðdum aylardan nisan Asude çýðlýklarým, doldurdu daðý taþý Yörükler çadýrýnda teknemde oldum insan Dediler her deminde, haddini iyi taþý Yarýk cep düþtü pay’a, yaþam yoksuldan sade Yaþ dayandý yetmiþe,haydin bana müsade
yok,sul
Çiçek açan aðaçlar sonra meyveye durdu Meyve ham, meyve olgun ve gün geldi çürüdü Kara yelden korkmayan yiðit’i meltem vurdu Geldiði yöne döndü, tam bir hýzla yürüdü. Dallarým kurumakta dökülmekte yapraklar Kim bilir bilmem nerden çaðýrýyor topraklar.
Salih Yýldýz (Maskosu)
Doðduðum gün bellide öleceðim belirsiz Bir ömürdür biçilmiþ, beþik-mezar arasý Çocukluk, toyluk geçti, acý sondan habersiz Yaþ kemale eriyor þimdi kulluk sýrasý Uyan derim kendime, uyandýrmadan ölüm Adi nefsine uyup, etme kendine zulüm
Hüsnü Önder
Beni doðurduðu gün anam koyun saðarmýþ Onbeþ yaþýma kadar kuzularla dolaþtým Daha çocuk gibiyim bakma saçlar aðarmýþ Kýrkbeþ senedir nice gönüllere ulaþtým Ýyi dinleyin gençler yaþlýya hor bakmayýn Yaþlanacaðým diye kesinlikle korkmayýn
Selami Týraþlar
Çiðim seherde düþtü bu topraðýn üstüne Ellerimde oyuncak sakladýðým beþ taþým þimdi yaðdý dolular dalda baðým kesti ne Anýlar dünde kaldý elliyi geçti yaþým Bilemezsin o dallar ne tohumlar saçacak Yumulmuþlar topraða her baharda açacak
Besti Koç
Daha dün kýsa paça pantolonla gezerken Sanki þimdi dünyayý sýrtýmda taþýyorum O zaman top oynayýp çimenleri ezerken Þimdi daðcý olmuþum engeller aþýyorum Ama sana yenilmem istediðini dayat Savaþmaya hazýrým, çek kýlýcýný hayat.
Mustafa Çetiner ( çetiner 07)
Bahçemizde çiçekler, sevgimizle açardý. Genç kuþakla yaþlýlar,ayný evde kalýrdý Güler yüzlü insanlar, mutluluðu saçardý. Ninnilerle gözümüz uykulara dalardý. Bir tanesi var iken,diðerini almazdýk. Nefsimizi dizginler,sefahate dalmazdýk.
Ülkü Reyhan Ahýska ( Gülperi)
Daha varmadan suya uçup gitti göðe su Sabah olmadan aldý beni akþam korkusu Geçti kýrk sekiz sene peþte kaldý tortusu Birkaç tel saçta kalýr mý ki çocuk kokusu Ýçi çocukluk dolu kaybettim o balonu Hâlâ saklarým kýsa, kýrmýzý pantolonu... May
Beyaz doru atlarýn, yelesindeydi dünüm Nem duvarlarý akran, mavi olmuþtu dostum Baðýrdým gidenlere, hiç duyulmadý ünüm Yýllar ki acýmasýz, gamla delindi postum Çocuk yaným hep çocuk, gençliðim vefasýz yar Son göründü ufukta, ah makber kadim diyar
Frezya
Meraklý bakýþlarýn coþkuyla beklediði Gökyüzünü maviye boyayan bir haberdim Feleðin itinayla adýmý eklediði Çilekeþ dolu, kara listeden bihaberdim. Doðduðumda ilk iþim; gördüðüme aðlamak Þimdiyse, elemlerle dolup taþýp çaðlamak.
Tatlý düþler peþinde doludizgin giderken Unuttum bu dünyaya gelme amacým neydi? Ömrümü zorluklara kader kurban ederken "Ocak tüttürme" aklý belki de bahaneydi. Bulutlara özendim, kambura yattý felek. Buruþturup eski bir tambura attý felek.
Mehmet Ziya Dinç ( Þiirlerin ziyasý)
Ömür sona varýnca, “eyvah!” diyen kullarýz “Keþke vakit olsa,” der; isteriz baþa dönmek Sevaplarý ateþler, günahlarý külleriz Amma çare yok artýk; akýbet taþa dönmek Yaþasan senelerce zamaný tas tas içsen Doyamazsýn dünyaya içip kendinden geçsen .
NÝLÜFER SARP ( Nil mavisi)
Bir keten entariyle üç yýl koþtum oynadým Yalýn ayacýklara kâh diken, kâh taþ deðdi Evim dünyamdý henüz, orda coþtum oynadým Her gece düþlerime kanat deðdi, kuþ deðdi Tanýyamam kendimi, þimdi bana ne oldu? O altýn saçlarýmý azgýn ayazlar yoldu.
Cemile Düzgün ( düzgünce)
Mevsim güze dönünce, havalar daha puslu Þimdiyse özler olduk kýzgýn güneþli yazý Koþmaya takatim yok kalbimse þimdi uslu, Islanýrken yaðmurda dizlere iner sýzý. Ne yaparým bilemem çarpmazsa soðuk kýþta Bir umut çakýþ bana; Hakka her el açýþta.
Ýsmail Süklüm
Küçücük evimizde kocaman aileydik Þimdi büyük evlerde kaldýk tek baþýmýza Böyle olacaðýný deseler de bileydik Yorgun kaþýk sallarýz sofrada aþýmýza Þimdilerde yaþlandýk belimiz bükülüyor Evlat, torun dünyaya soyumuz ekiliyor
Emine Uysal ( emine 45)
Saymadým seneleri günler uçup da gitti, Her gelen gün saçýma aklar saçýp da gitti, Bilemezdim hayatýn bir yalan olduðunu, Koþturup gidiyorken sürenin dolduðunu, Kervanýn katarýna götürür ekler beni, Kim bilir musalla da bir salâ bekler beni.
Dursun Demiray
Baþ eðikti sokakta kýz bakmaz saða sola Ar edep mi deðiþti yoksa biz mi deðiþtik Babamý göremezdim önümden çýksa yola Bin bir iþve naz ile kýsmetlerle buluþtuk Geri dönmek isterdim mümkün olsaydý gitmek Unutmasýn bizi Hak ne kötü böyle bitmek
Zeynep Özdemir
Ýçimdeki ummana sýðmazdý dertli baþým Yapýþmýþ üzerime yalnýzlýðýn kisvesi Umman içte olmazmýþ ben böyle anlamýþým Ne gidecek ölüm var, ne yaþamak hevesi Gitsem gidemiyorum, kalsam kalmak ne mümkün ben gibi viraneye mirastýr gönül mülkün.
Seher Emrullahoðlu
Çarptýðý yerde kurþun, sessiz yatar hep yýllar Ne zamana söz geçti ne de þu yollar bitti Oysa sevgiydi her þey, sarýlmalýydý kollar Çocukluk anýlarým akan zamanla gitti Gitsem gidemiyorum, kalsam kalmak ne mümkün Ben gibi viraneye mirastýr gönül mülkün.
Þükran Ay
Pembe düþler kurarken, kâbuslar erken geldi Baharda tomurcukken, erkenden soluverdim Keder yoldaþým oldu, gözyaþým akan seldi Bu yalancý dünyada, hüzünle doluverdim Anladým ki su gibi, geçip gidiyor zaman Ancak Mevlaya kul’ken mutlu oluyor insan
Emine Yýlmaz Dereci
Güzel dostluk sevdasý katar katar yol alýr Han saraylar geçilir ilerliyor bu kervan Zengin daðlarý aþar zelil düz yolda kalýr Mýzrabým yerin bulmaz attýðým hep karavan Sýralýdýr dertlerim Baþ kaldýrmam ALLAH ’A Sabreden murat alýr eller kalksýn duaya
Ozan Ali
Hayat bindirmiþ idi bizi aþk kalyonuna Görür görmez mest olduk süslü madalyonuna. Anladýk mânâsýný türlü hengâmelerin Avutmakmýþ maksadý iþveli naðmelerin. Ýlkbahar, yaz, güz derken geldik yolun sonuna.. Hâk ile yeksân eden o vuslat kanyonuna.
Muhacir Bozkurt
Baþlamýþ ortak þiir yaþamdan kesitlerle Þairler mazisini mýsralarla anlatmýþ Bazýsý hapseylemiþ anýlarý çitlerle Bazýsý anlatýrken yeri göðü inletmiþ Ben de yazmak istedim buraya birkaç satýr Yazdýðým bu satýrlar bu þiiri anlatýr Fatma Biber
Gece gündüz demeyip koþar adýmlar ile Ömür dediðin yolu bitirdim gözün aydýn Hayatýma kattýðýn kutsal manayý bile Her nefes biraz daha yitirdim gözün aydýn Hayat denilen masal, bitti gözümde erken Bir avuç "ah" býraktý alay edip giderken Þeb-i Efzun
“Elim elim epenek elden çýkan topanak” Tekerleme söylerken tekerimiz kýrýldý Çocuk aklý havada baþ açýk ayak çýplak Üstümüze “nane”ler birer birer sarýldý Yaþamada gözüm yok lanet olsun dünyana Titrese de vicdaným gireceðim Gayya’na
Orfeo
Ortak þiirimize gönül sesleriyle katký saðlayan tüm arkadaþlarýma sonsuz teþekkür ve baþarý dileklerimi iletiyorum. Sanýrým bu çalýþma en çok katýlým saðlanan þiir oldu defter tarihinde, forumlar hariç. Ýsteyen kendi þiirini tamamlayýp sayfasýnda yayýnlayabilir. Hepinize saygý ve selamlar.
Not: tamamlanan üç þiirimiz geldi bile, gerisi de gelecek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Afet İnce Kırat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.