Ýçimizdeki tek eskimeyen coþku, Geçmiþe duyulan özlem ve çocukluðumuz. Yýllar gelip geçti habersiz, Hani nerde içimizdeki o çocuk, O masumluðumuz.
O güzel mahallemiz, komþularýmýz nerde, Anýlarda kaldý hep oynadýðýmýz oyunlar. Þen þakrak oyunlar oynayýp, saklandýðýmýz yerde, Acaba onlardamý saklambaç oynuyorlar.
Hep ayný içimizdeki coþku ve özlem, Zaman geçip, yaþlansada kiþiler. Çocukluk arkadaþým, ergenlikdeki sevgili, Öyle anýlar var ki, Hayali cihan deðer...
Nevzat KÖKÇAK 09.11.2012 Sosyal Medyada Paylaşın:
Nevzat KÖKÇAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.