Barışı Unutmuş Bir Militan

Barýþý Unutmuþ Bir Militan


barýþý unutmuþ militan gibi bakarken gözlerine
çanaklarýnda, çatýlarýnda, saðlýðýnda ve duyularýnda
bir gezginin, bütün çilesinde hattâ yokluðun,
kendimi sayýkladým ayýklanmýþ ay parçalarýnda.


dünya, dölümü yuttu;
kendimi emzirdiðimden beri,
kendimi doðuramaz oldum ayný yerden
ve geçinip durdum siyah gölgelerle, ýþýðýn habercisi
yaðmurun geceliði gibi söküldüm bütün þehirlerden,
anlaþýldý gittiðim, boz ve bombok günlerden.


çok sonraya kalmýþ bir ýslýðýn tadýyým
sabahlarýmda kan þekerli, ölüm oruçlarý
ve aþýrý hýzlanmýþ o inançsýz zaman, zaman zaman
yitirilmiþliðin kuytusunda ve kuyusunda saklandým.
þimdi perþembenin devrik uykusunda
kaç çocuk benimle usa yatar bilmeden
þalgamýna ekliyorum kahrý, rakýya giderken
küsmüþlüðün ýrzýnda, burada deðilim.


yaný yarasýný sayan hapisler kadar
dönüp durdum cýgaramla beþ kuruþluk suratlarý
volta attým sahipsizliðe, tortumu býraktým düne
kendime kalkan treni hep kaçýrdým.


barýþý unutmuþ bir militan gibi bakarken gözlerine
kendimde deðilim. bunu hep sensiz kalkan uçurtmalarda anladým!



Payanda

Sosyal Medyada Paylaşın: