"""YAĞMURUN KIZI"""
Yaðmurun kýzý gülümse, geç kaldýn aydýnlýða
Ve seherleri yelkenlilerle ava çýk, gönlüm denizlerde bir yerde,
Yakamozlar beni mi yaktý, nedir?
Duymuyorum martý seslerini.
Yel kovan Yengeç’e küsmüþ, saatlerim geri.
Günde beþ vakit “sen” desem, yine de yarýmlýðým dikiþli,
Tövbekârým ben.
Sallanmak istiyorum, daraðacým hurmalýkta gezinir.
Çekin pimimi, tek gözlü bataklýk suretim vehimli.
Yaðmurun kýzý ýslatma gönül aynamý,
Buðularým da “tekim ben”.
Yansýmalarýmda “çift”.
Gömdüm baþýmý kumsala, saklamak da zorlanýyorum kalbimi,
Hislerimin fedaisi gamzelerim, ruhum atlaslar yuttu.
Þimdi yanak çukurlarýmda bir sessizlik var.
Arama artýk umut hazinesini.
Çöl ateþi Lübnan sediri gibi bir þey,
Gem vurun üzengime, demsiz çaylar yudumladým,
Tadý aðzýmda çýplak.
Tüm þehir tutsak olmuþ sana,
Vadilerin arasýnda kalmýþ dumanlar aklýný kaçýrmýþ.
Yaðmurun kýzý sus artýk,
Ben yalnýzlýktan memnunum.
Yokluk aðacým Havva diye kurur,
Ademler çýkmazda kalsýn, okyanuslar yuttum ben.
Susuzum, sustum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.